sbittare
Italian
Verb
sbittàre (first-person singular present sbìtto, first-person singular past historic sbittài, past participle sbittàto, auxiliary avére)
Conjugation
| infinitive | sbittàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sbittàndo | |||
| present participle | sbittànte | past participle | sbittàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sbìtto | sbìtti | sbìtta | sbittiàmo | sbittàte | sbìttano |
| imperfect | sbittàvo | sbittàvi | sbittàva | sbittavàmo | sbittavàte | sbittàvano |
| past historic | sbittài | sbittàsti | sbittò | sbittàmmo | sbittàste | sbittàrono |
| future | sbitterò | sbitterài | sbitterà | sbitterémo | sbitteréte | sbitterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sbitterèi | sbitterésti | sbitterèbbe, sbitterébbe | sbitterémmo | sbitteréste | sbitterèbbero, sbitterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sbìtti | sbìtti | sbìtti | sbittiàmo | sbittiàte | sbìttino |
| imperfect | sbittàssi | sbittàssi | sbittàsse | sbittàssimo | sbittàste | sbittàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sbìtta | sbìtti | sbittiàmo | sbittàte | sbìttino | ||
| negative imperative | non sbittàre | non sbìtti | non sbittiàmo | non sbittàte | non sbìttino | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.