rzępolić

Polish

Etymology

Intensive form of dialectal rzępać, from Proto-Slavic *ręp-, ultimately onomatopoeic.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʐɛmˈpɔ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlit͡ɕ
  • Syllabification: rzę‧po‧lić

Verb

rzępolić impf

  1. (transitive, intransitive, colloquial, humorous) to play a string instrument badly; to rasp [+ na (locative)]

Conjugation
Conjugation of rzępolić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rzępolić
present tense 1st rzępolę rzępolimy
2nd rzępolisz rzępolicie
3rd rzępoli rzępolą
impersonal rzępoli się
past tense 1st rzępoliłem,
-(e)m rzępolił		 rzępoliłam,
-(e)m rzępoliła		 rzępoliłom,
-(e)m rzępoliło		 rzępoliliśmy,
-(e)śmy rzępolili		 rzępoliłyśmy,
-(e)śmy rzępoliły
2nd rzępoliłeś,
-(e)ś rzępolił		 rzępoliłaś,
-(e)ś rzępoliła		 rzępoliłoś,
-(e)ś rzępoliło		 rzępoliliście,
-(e)ście rzępolili		 rzępoliłyście,
-(e)ście rzępoliły
3rd rzępolił rzępoliła rzępoliło rzępolili rzępoliły
impersonal rzępolono
future tense 1st będę rzępolił,
będę rzępolić		 będę rzępoliła,
będę rzępolić		 będę rzępoliło,
będę rzępolić		 będziemy rzępolili,
będziemy rzępolić		 będziemy rzępoliły,
będziemy rzępolić
2nd będziesz rzępolił,
będziesz rzępolić		 będziesz rzępoliła,
będziesz rzępolić		 będziesz rzępoliło,
będziesz rzępolić		 będziecie rzępolili,
będziecie rzępolić		 będziecie rzępoliły,
będziecie rzępolić
3rd będzie rzępolił,
będzie rzępolić		 będzie rzępoliła,
będzie rzępolić		 będzie rzępoliło,
będzie rzępolić		 będą rzępolili,
będą rzępolić		 będą rzępoliły,
będą rzępolić
impersonal będzie rzępolić się
conditional 1st rzępoliłbym,
bym rzępolił		 rzępoliłabym,
bym rzępoliła		 rzępoliłobym,
bym rzępoliło		 rzępolilibyśmy,
byśmy rzępolili		 rzępoliłybyśmy,
byśmy rzępoliły
2nd rzępoliłbyś,
byś rzępolił		 rzępoliłabyś,
byś rzępoliła		 rzępoliłobyś,
byś rzępoliło		 rzępolilibyście,
byście rzępolili		 rzępoliłybyście,
byście rzępoliły
3rd rzępoliłby,
by rzępolił		 rzępoliłaby,
by rzępoliła		 rzępoliłoby,
by rzępoliło		 rzępoliliby,
by rzępolili		 rzępoliłyby,
by rzępoliły
impersonal rzępolono by
imperative 1st niech rzępolę rzępolmy
2nd rzępol rzępolcie
3rd niech rzępoli niech rzępolą
active adjectival participle rzępolący rzępoląca rzępolące rzępolący rzępolące
passive adjectival participle rzępolony rzępolona rzępolone rzępoleni rzępolone
contemporary adverbial participle rzępoląc
verbal noun rzępolenie

Derived terms
nouns
  • rzępolista
  • rzępoła
verbs
  • wyrzępolić pf
  • zarzępolić pf

Further reading
  • rzępolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzępolić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.