ruhvi
Ingrian
Etymology
Borrowed from Estonian ruhv.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈruhʋi/, [ˈruhʋʲ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈruhʋi/, [ˈruhʋi]
- Rhymes: -uhʋʲ, -uhʋi
- Hyphenation: ruh‧vi
Declension
| Declension of ruhvi (type 5/vahti, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | ruhvi | ruhvit |
| genitive | ruhvin | ruhviin, ruhviloin |
| partitive | ruhvia | ruhvija, ruhviloja |
| illative | ruhvii | ruhvii, ruhviloihe |
| inessive | ruhviis | ruhviis, ruhvilois |
| elative | ruhvist | ruhviist, ruhviloist |
| allative | ruhville | ruhviille, ruhviloille |
| adessive | ruhviil | ruhviil, ruhviloil |
| ablative | ruhvilt | ruhviilt, ruhviloilt |
| translative | ruhviks | ruhviiks, ruhviloiks |
| essive | ruhvinna, ruhviin | ruhviinna, ruhviloinna, ruhviin, ruhviloin |
| exessive1) | ruhvint | ruhviint, ruhviloint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 490
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.