rufinus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈruː.fi.nus/, [ˈruːfɪnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈru.fi.nus/, [ˈruːfinus]
Adjective
rūfinus (feminine rūfina, neuter rūfinum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | rūfinus | rūfina | rūfinum | rūfinī | rūfinae | rūfina | |
| Genitive | rūfinī | rūfinae | rūfinī | rūfinōrum | rūfinārum | rūfinōrum | |
| Dative | rūfinō | rūfinō | rūfinīs | ||||
| Accusative | rūfinum | rūfinam | rūfinum | rūfinōs | rūfinās | rūfina | |
| Ablative | rūfinō | rūfinā | rūfinō | rūfinīs | |||
| Vocative | rūfine | rūfina | rūfinum | rūfinī | rūfinae | rūfina | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.