rudmate
See also: rudmatē
Latvian
    

Rudmate
Noun
    
rudmate f (5th declension, masculine form: rudmatis)
Declension
    
Declension of rudmate (5th declension)
| singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīvs) | rudmate | rudmates | 
| accusative (akuzatīvs) | rudmati | rudmates | 
| genitive (ģenitīvs) | rudmates | rudmatu | 
| dative (datīvs) | rudmatei | rudmatēm | 
| instrumental (instrumentālis) | rudmati | rudmatēm | 
| locative (lokatīvs) | rudmatē | rudmatēs | 
| vocative (vokatīvs) | rudmate | rudmates | 
Related terms
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.