rozniecić

Polish

Etymology

From roz- +‎ niecić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈɲɛ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧nie‧cić

Verb

rozniecić pf (imperfective rozniecać)

  1. (transitive) to light, to kindle
    Synonyms: rozpalić, wzniecić

Conjugation
Conjugation of rozniecić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozniecić
future tense 1st rozniecę rozniecimy
2nd rozniecisz rozniecicie
3rd roznieci rozniecą
impersonal roznieci się
past tense 1st roznieciłem,
-(e)m rozniecił		 roznieciłam,
-(e)m roznieciła		 roznieciłom,
-(e)m roznieciło		 roznieciliśmy,
-(e)śmy rozniecili		 roznieciłyśmy,
-(e)śmy roznieciły
2nd roznieciłeś,
-(e)ś rozniecił		 roznieciłaś,
-(e)ś roznieciła		 roznieciłoś,
-(e)ś roznieciło		 roznieciliście,
-(e)ście rozniecili		 roznieciłyście,
-(e)ście roznieciły
3rd rozniecił roznieciła roznieciło rozniecili roznieciły
impersonal rozniecono
conditional 1st roznieciłbym,
bym rozniecił		 roznieciłabym,
bym roznieciła		 roznieciłobym,
bym roznieciło		 rozniecilibyśmy,
byśmy rozniecili		 roznieciłybyśmy,
byśmy roznieciły
2nd roznieciłbyś,
byś rozniecił		 roznieciłabyś,
byś roznieciła		 roznieciłobyś,
byś roznieciło		 rozniecilibyście,
byście rozniecili		 roznieciłybyście,
byście roznieciły
3rd roznieciłby,
by rozniecił		 roznieciłaby,
by roznieciła		 roznieciłoby,
by roznieciło		 roznieciliby,
by rozniecili		 roznieciłyby,
by roznieciły
impersonal rozniecono by
imperative 1st niech rozniecę rozniećmy
2nd roznieć rozniećcie
3rd niech roznieci niech rozniecą
passive adjectival participle rozniecony rozniecona rozniecone roznieceni rozniecone
anterior adverbial participle roznieciwszy
verbal noun rozniecenie

Further reading
  • rozniecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozniecić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.