rozkojarzyć
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.kɔˈja.ʐɨt͡ɕ/
- Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
- Syllabification: roz‧ko‧ja‧rzyć
Verb
rozkojarzyć pf (imperfective (rare) rozkojarzać)
- (transitive) to disassociate (to cause to not be associated)
Conjugation
| Conjugation of rozkojarzyć pf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | rozkojarzyć | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | rozkojarzę | rozkojarzymy | ||||||||||||||||
| 2nd | rozkojarzysz | rozkojarzycie | |||||||||||||||||
| 3rd | rozkojarzy | rozkojarzą | |||||||||||||||||
| impersonal | rozkojarzy się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | rozkojarzyłem, -(e)m rozkojarzył |
rozkojarzyłam, -(e)m rozkojarzyła |
rozkojarzyłom, -(e)m rozkojarzyło |
rozkojarzyliśmy, -(e)śmy rozkojarzyli |
rozkojarzyłyśmy, -(e)śmy rozkojarzyły | |||||||||||||
| 2nd | rozkojarzyłeś, -(e)ś rozkojarzył |
rozkojarzyłaś, -(e)ś rozkojarzyła |
rozkojarzyłoś, -(e)ś rozkojarzyło |
rozkojarzyliście, -(e)ście rozkojarzyli |
rozkojarzyłyście, -(e)ście rozkojarzyły | ||||||||||||||
| 3rd | rozkojarzył | rozkojarzyła | rozkojarzyło | rozkojarzyli | rozkojarzyły | ||||||||||||||
| impersonal | rozkojarzono | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | rozkojarzyłbym, bym rozkojarzył |
rozkojarzyłabym, bym rozkojarzyła |
rozkojarzyłobym, bym rozkojarzyło |
rozkojarzylibyśmy, byśmy rozkojarzyli |
rozkojarzyłybyśmy, byśmy rozkojarzyły | |||||||||||||
| 2nd | rozkojarzyłbyś, byś rozkojarzył |
rozkojarzyłabyś, byś rozkojarzyła |
rozkojarzyłobyś, byś rozkojarzyło |
rozkojarzylibyście, byście rozkojarzyli |
rozkojarzyłybyście, byście rozkojarzyły | ||||||||||||||
| 3rd | rozkojarzyłby, by rozkojarzył |
rozkojarzyłaby, by rozkojarzyła |
rozkojarzyłoby, by rozkojarzyło |
rozkojarzyliby, by rozkojarzyli |
rozkojarzyłyby, by rozkojarzyły | ||||||||||||||
| impersonal | rozkojarzono by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech rozkojarzę | rozkojarzmy | ||||||||||||||||
| 2nd | rozkojarz | rozkojarzcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech rozkojarzy | niech rozkojarzą | |||||||||||||||||
| passive adjectival participle | rozkojarzony | rozkojarzona | rozkojarzone | rozkojarzeni | rozkojarzone | ||||||||||||||
| anterior adverbial participle | rozkojarzywszy | ||||||||||||||||||
| verbal noun | rozkojarzenie | ||||||||||||||||||
References
Further reading
- rozkojarzyć in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- rozkojarzyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.