rostacsont
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈroʃtɒt͡ʃont]
- Hyphenation: ros‧ta‧csont
Noun
rostacsont (plural rostacsontok)
- (anatomy) ethmoid bone (the bone of the skull between the eyes and at the roof of the nose)
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | rostacsont | rostacsontok |
| accusative | rostacsontot | rostacsontokat |
| dative | rostacsontnak | rostacsontoknak |
| instrumental | rostacsonttal | rostacsontokkal |
| causal-final | rostacsontért | rostacsontokért |
| translative | rostacsonttá | rostacsontokká |
| terminative | rostacsontig | rostacsontokig |
| essive-formal | rostacsontként | rostacsontokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | rostacsontban | rostacsontokban |
| superessive | rostacsonton | rostacsontokon |
| adessive | rostacsontnál | rostacsontoknál |
| illative | rostacsontba | rostacsontokba |
| sublative | rostacsontra | rostacsontokra |
| allative | rostacsonthoz | rostacsontokhoz |
| elative | rostacsontból | rostacsontokból |
| delative | rostacsontról | rostacsontokról |
| ablative | rostacsonttól | rostacsontoktól |
| non-attributive possessive - singular |
rostacsonté | rostacsontoké |
| non-attributive possessive - plural |
rostacsontéi | rostacsontokéi |
| Possessive forms of rostacsont | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | rostacsontom | rostacsontjaim |
| 2nd person sing. | rostacsontod | rostacsontjaid |
| 3rd person sing. | rostacsontja | rostacsontjai |
| 1st person plural | rostacsontunk | rostacsontjaink |
| 2nd person plural | rostacsontotok | rostacsontjaitok |
| 3rd person plural | rostacsontjuk | rostacsontjaik |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.