richinare
Italian
Verb
richinàre (first-person singular present richìno, first-person singular past historic richinài, past participle richinàto, auxiliary avére) (transitive)
Conjugation
Conjugation of richinàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | richinàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | richinàndo | |||
| present participle | richinànte | past participle | richinàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | richìno | richìni | richìna | richiniàmo | richinàte | richìnano |
| imperfect | richinàvo | richinàvi | richinàva | richinavàmo | richinavàte | richinàvano |
| past historic | richinài | richinàsti | richinò | richinàmmo | richinàste | richinàrono |
| future | richinerò | richinerài | richinerà | richinerémo | richineréte | richinerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | richinerèi | richinerésti | richinerèbbe, richinerébbe | richinerémmo | richineréste | richinerèbbero, richinerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | richìni | richìni | richìni | richiniàmo | richiniàte | richìnino |
| imperfect | richinàssi | richinàssi | richinàsse | richinàssimo | richinàste | richinàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| richìna | richìni | richiniàmo | richinàte | richìnino | ||
| negative imperative | non richinàre | non richìni | non richiniàmo | non richinàte | non richìnino | |
Related terms
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.