rangieren
German
Pronunciation
- IPA(key): /ʁaŋˈʒiːʁən/, /ʁɑ̃ˈʒiːʁən/
Audio (file)
Verb
rangieren (weak, third-person singular present rangiert, past tense rangierte, past participle rangiert, auxiliary haben)
- (rail transport) to shunt
- to rank (have a ranking)
Conjugation
| infinitive | rangieren | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | rangierend | ||||
| past participle | rangiert | ||||
| auxiliary | haben | ||||
| indicative | subjunctive | ||||
| singular | plural | singular | plural | ||
| present | ich rangiere | wir rangieren | i | ich rangiere | wir rangieren |
| du rangierst | ihr rangiert | du rangierest | ihr rangieret | ||
| er rangiert | sie rangieren | er rangiere | sie rangieren | ||
| preterite | ich rangierte | wir rangierten | ii | ich rangierte1 | wir rangierten1 |
| du rangiertest | ihr rangiertet | du rangiertest1 | ihr rangiertet1 | ||
| er rangierte | sie rangierten | er rangierte1 | sie rangierten1 | ||
| imperative | rangier (du) rangiere (du) |
rangiert (ihr) | |||
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
Derived terms
- Rangierbahnhof
- Rangierbereich
- Rangiergelände
- Rangierlokomotive
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.