queman
Asturian
Old High German
Etymology
From Proto-West Germanic *kweman.
Conjugation
Conjugation of queman (strong class 4)
| infinitive | queman | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | quimu, quimo | quam |
| 2nd person singular | quimis, quimist | quāmi |
| 3rd person singular | quimit | quam |
| 1st person plural | quemem, quememēs | quāmum, quāmumēs |
| 2nd person plural | quemet | quāmut |
| 3rd person plural | quemant | quāmun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | queme | quāmi |
| 2nd person singular | quemēs, quemēst | quāmīs, quāmīst |
| 3rd person singular | queme | quāmi |
| 1st person plural | quemēm, quememēs | quāmīm, quāmīmēs |
| 2nd person plural | quemēt | quāmīt |
| 3rd person plural | quemēn | quāmīn |
| imperative | present | |
| singular | quim | |
| plural | quemet | |
| participle | present | past |
| quemanti | giquoman | |
Descendants
Further reading
- Joseph Wright, An Old High German Primer, Second Edition
Old Saxon
Spanish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.