qualificatio
Latin
Etymology
Late medieval; from quālificāre, quālificō (“to qualify”) + -tiō.
Declension
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | quālificātiō | quālificātiōnēs |
| Genitive | quālificātiōnis | quālificātiōnum |
| Dative | quālificātiōnī | quālificātiōnibus |
| Accusative | quālificātiōnem | quālificātiōnēs |
| Ablative | quālificātiōne | quālificātiōnibus |
| Vocative | quālificātiō | quālificātiōnēs |
Descendants
- Catalan: qualificació
- → Middle French: qualification
- French: qualification
- → English: qualification
- Galician: cualificación
- → German: Qualifikation
- Italian: qualificazione
- Occitan: qualificacion
- Portuguese: qualificação
- Romanian: calificație
- Spanish: cualificación
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.