przyleźć

Polish

Etymology

From przy- +‎ leźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨlɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧leźć

Verb

przyleźć pf (imperfective przyłazić)

  1. (colloquial, intransitive, derogatory) to show up somewhere, to show one's ugly mug

Conjugation
Conjugation of przyleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyleźć
future tense 1st przylezę przyleziemy
2nd przyleziesz przyleziecie
3rd przylezie przylezą
impersonal przylezie się
past tense 1st przylazłem,
-(e)m przylazł		 przylazłam,
-(e)m przylazła		 przylazłom,
-(e)m przylazło		 przyleźliśmy,
-(e)śmy przyleźli		 przylazłyśmy,
-(e)śmy przylazły
2nd przylazłeś,
-(e)ś przylazł		 przylazłaś,
-(e)ś przylazła		 przylazłoś,
-(e)ś przylazło		 przyleźliście,
-(e)ście przyleźli		 przylazłyście,
-(e)ście przylazły
3rd przylazł przylazła przylazło przyleźli przylazły
impersonal przyleziono
conditional 1st przylazłbym,
bym przylazł		 przylazłabym,
bym przylazła		 przylazłobym,
bym przylazło		 przyleźlibyśmy,
byśmy przyleźli		 przylazłybyśmy,
byśmy przylazły
2nd przylazłbyś,
byś przylazł		 przylazłabyś,
byś przylazła		 przylazłobyś,
byś przylazło		 przyleźlibyście,
byście przyleźli		 przylazłybyście,
byście przylazły
3rd przylazłby,
by przylazł		 przylazłaby,
by przylazła		 przylazłoby,
by przylazło		 przyleźliby,
by przyleźli		 przylazłyby,
by przylazły
impersonal przyleziono by
imperative 1st niech przylezę przyleźmy
2nd przyleź przyleźcie
3rd niech przylezie niech przylezą
anterior adverbial participle przylazłszy
verbal noun przylezienie

Further reading
  • przyleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.