przybrać

Polish

Etymology

From przy- +‎ brać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.brat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨbrat͡ɕ
  • Syllabification: przy‧brać

Verb

przybrać pf (imperfective przybierać)

  1. (transitive) to take on, to put on, to assume, to adopt
  2. (transitive) to garnish, to adorn

Conjugation
Conjugation of przybrać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przybrać
future tense 1st przybiorę przybierzemy
2nd przybierzesz przybierzecie
3rd przybierze przybiorą
impersonal przybierze się
past tense 1st przybrałem,
-(e)m przybrał		 przybrałam,
-(e)m przybrała		 przybrałom,
-(e)m przybrało		 przybraliśmy,
-(e)śmy przybrali		 przybrałyśmy,
-(e)śmy przybrały
2nd przybrałeś,
-(e)ś przybrał		 przybrałaś,
-(e)ś przybrała		 przybrałoś,
-(e)ś przybrało		 przybraliście,
-(e)ście przybrali		 przybrałyście,
-(e)ście przybrały
3rd przybrał przybrała przybrało przybrali przybrały
impersonal przybrano
conditional 1st przybrałbym,
bym przybrał		 przybrałabym,
bym przybrała		 przybrałobym,
bym przybrało		 przybralibyśmy,
byśmy przybrali		 przybrałybyśmy,
byśmy przybrały
2nd przybrałbyś,
byś przybrał		 przybrałabyś,
byś przybrała		 przybrałobyś,
byś przybrało		 przybralibyście,
byście przybrali		 przybrałybyście,
byście przybrały
3rd przybrałby,
by przybrał		 przybrałaby,
by przybrała		 przybrałoby,
by przybrało		 przybraliby,
by przybrali		 przybrałyby,
by przybrały
impersonal przybrano by
imperative 1st niech przybiorę przybierzmy
2nd przybierz przybierzcie
3rd niech przybierze niech przybiorą
passive adjectival participle przybrany przybrana przybrane przybrani przybrane
anterior adverbial participle przybrawszy
verbal noun przybranie

Derived terms
noun

Further reading
  • przybrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przybrać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.