przeuczyć

Polish

Etymology

From prze- +‎ uczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛˈu.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: prze‧u‧czyć

Verb

przeuczyć pf

  1. (reflexive with się) to overlearn (to learn more than necessary)

Conjugation
Conjugation of przeuczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeuczyć
future tense 1st przeuczę przeuczymy
2nd przeuczysz przeuczycie
3rd przeuczy przeuczą
impersonal przeuczy się
past tense 1st przeuczyłem,
-(e)m przeuczył		 przeuczyłam,
-(e)m przeuczyła		 przeuczyłom,
-(e)m przeuczyło		 przeuczyliśmy,
-(e)śmy przeuczyli		 przeuczyłyśmy,
-(e)śmy przeuczyły
2nd przeuczyłeś,
-(e)ś przeuczył		 przeuczyłaś,
-(e)ś przeuczyła		 przeuczyłoś,
-(e)ś przeuczyło		 przeuczyliście,
-(e)ście przeuczyli		 przeuczyłyście,
-(e)ście przeuczyły
3rd przeuczył przeuczyła przeuczyło przeuczyli przeuczyły
impersonal przeuczono
conditional 1st przeuczyłbym,
bym przeuczył		 przeuczyłabym,
bym przeuczyła		 przeuczyłobym,
bym przeuczyło		 przeuczylibyśmy,
byśmy przeuczyli		 przeuczyłybyśmy,
byśmy przeuczyły
2nd przeuczyłbyś,
byś przeuczył		 przeuczyłabyś,
byś przeuczyła		 przeuczyłobyś,
byś przeuczyło		 przeuczylibyście,
byście przeuczyli		 przeuczyłybyście,
byście przeuczyły
3rd przeuczyłby,
by przeuczył		 przeuczyłaby,
by przeuczyła		 przeuczyłoby,
by przeuczyło		 przeuczyliby,
by przeuczyli		 przeuczyłyby,
by przeuczyły
impersonal przeuczono by
imperative 1st niech przeuczę przeuczmy
2nd przeucz przeuczcie
3rd niech przeuczy niech przeuczą
passive adjectival participle przeuczony przeuczona przeuczone przeuczeni przeuczone
anterior adverbial participle przeuczywszy
verbal noun przeuczenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.