przetrwać

Polish

Etymology

From prze- +‎ trwać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.trfat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛtrfat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧trwać

Verb

przetrwać pf

  1. (transitive) to survive, endure, outlast, prevail
  2. (transitive) to live on, outlive, stand

Conjugation
Conjugation of przetrwać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przetrwać
future tense 1st przetrwam przetrwamy
2nd przetrwasz przetrwacie
3rd przetrwa przetrwają
impersonal przetrwa się
past tense 1st przetrwałem,
-(e)m przetrwał		 przetrwałam,
-(e)m przetrwała		 przetrwałom,
-(e)m przetrwało		 przetrwaliśmy,
-(e)śmy przetrwali		 przetrwałyśmy,
-(e)śmy przetrwały
2nd przetrwałeś,
-(e)ś przetrwał		 przetrwałaś,
-(e)ś przetrwała		 przetrwałoś,
-(e)ś przetrwało		 przetrwaliście,
-(e)ście przetrwali		 przetrwałyście,
-(e)ście przetrwały
3rd przetrwał przetrwała przetrwało przetrwali przetrwały
impersonal przetrwano
conditional 1st przetrwałbym,
bym przetrwał		 przetrwałabym,
bym przetrwała		 przetrwałobym,
bym przetrwało		 przetrwalibyśmy,
byśmy przetrwali		 przetrwałybyśmy,
byśmy przetrwały
2nd przetrwałbyś,
byś przetrwał		 przetrwałabyś,
byś przetrwała		 przetrwałobyś,
byś przetrwało		 przetrwalibyście,
byście przetrwali		 przetrwałybyście,
byście przetrwały
3rd przetrwałby,
by przetrwał		 przetrwałaby,
by przetrwała		 przetrwałoby,
by przetrwało		 przetrwaliby,
by przetrwali		 przetrwałyby,
by przetrwały
impersonal przetrwano by
imperative 1st niech przetrwam przetrwajmy
2nd przetrwaj przetrwajcie
3rd niech przetrwa niech przetrwają
anterior adverbial participle przetrwawszy
verbal noun przetrwanie

Derived terms
adjective
nouns

Further reading
  • przetrwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przetrwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.