przekora

See also: przekorą

Polish

Etymology

Deverbal from przekorzyć się.

Pronunciation

IPA^(key): /pʂɛˈkɔ.ra/
Audio (file)
Rhymes: -ɔra
Syllabification: prze‧ko‧ra

Noun

przekora f

bloody-mindedness, contrariness, perverseness, self-willedness, spite, wrongheadedness (tendency to argue, counter, oppose, resist)
Synonym: przekorność

Declension

Declension of przekora

	singular
nominative	przekora
genitive	przekory
dative	przekorze
accusative	przekorę
instrumental	przekorą
locative	przekorze
vocative	przekoro

Derived terms

adjective

przekorny

noun

przekornik

preposition

na przekór

Related terms

adverb

przekornie

noun

przekorność

Further reading

przekora in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
przekora in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.