przekląć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *proklęti (“to curse”). By surface analysis, prze- +‎ kląć.

przekląć pf (imperfective przeklinać)

(intransitive) to swear, to curse (to use vulgar language)
(transitive) to curse, to imprecate, to missay [+accusative = someone/something]
Synonyms: see Thesaurus:obrażać
(reflexive with się) to blame oneself
(reflexive with się) to insult each other
(reflexive with się) to curse each other

Conjugation of przekląć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przekląć
future tense	1^st	przeklnę			przeklniemy
	2^nd	przeklniesz			przeklniecie
	3^rd	przeklnie			przeklną
	impersonal	przeklnie się
past tense	1^st	przekląłem, -(e)m przeklął	przeklęłam, -(e)m przeklęła	przeklęłom, -(e)m przeklęło	przeklęliśmy, -(e)śmy przeklęli	przeklęłyśmy, -(e)śmy przeklęły
	2^nd	przekląłeś, -(e)ś przeklął	przeklęłaś, -(e)ś przeklęła	przeklęłoś, -(e)ś przeklęło	przeklęliście, -(e)ście przeklęli	przeklęłyście, -(e)ście przeklęły
	3^rd	przeklął	przeklęła	przeklęło	przeklęli	przeklęły
	impersonal	przeklęto
conditional	1^st	przekląłbym, bym przeklął	przeklęłabym, bym przeklęła	przeklęłobym, bym przeklęło	przeklęlibyśmy, byśmy przeklęli	przeklęłybyśmy, byśmy przeklęły
	2^nd	przekląłbyś, byś przeklął	przeklęłabyś, byś przeklęła	przeklęłobyś, byś przeklęło	przeklęlibyście, byście przeklęli	przeklęłybyście, byście przeklęły
	3^rd	przekląłby, by przeklął	przeklęłaby, by przeklęła	przeklęłoby, by przeklęło	przeklęliby, by przeklęli	przeklęłyby, by przeklęły
	impersonal	przeklęto by
imperative	1^st	niech przeklnę			przeklnijmy
	2^nd	przeklnij			przeklnijcie
	3^rd	niech przeklnie			niech przeklną
passive adjectival participle		przeklęty	przeklęta	przeklęte	przeklęci	przeklęte
anterior adverbial participle		przekląwszy
verbal noun		przeklęcie

noun