proscissus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of prōscindō
Participle
    
prōscissus (feminine prōscissa, neuter prōscissum); first/second-declension participle
- Ploughed.
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | prōscissus | prōscissa | prōscissum | prōscissī | prōscissae | prōscissa | |
| Genitive | prōscissī | prōscissae | prōscissī | prōscissōrum | prōscissārum | prōscissōrum | |
| Dative | prōscissō | prōscissō | prōscissīs | ||||
| Accusative | prōscissum | prōscissam | prōscissum | prōscissōs | prōscissās | prōscissa | |
| Ablative | prōscissō | prōscissā | prōscissō | prōscissīs | |||
| Vocative | prōscisse | prōscissa | prōscissum | prōscissī | prōscissae | prōscissa | |
References
    
- “proscissus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.