powielić

Polish

Etymology

From po- +‎ wiele +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈvjɛ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: po‧wie‧lić

Verb

powielić pf (imperfective powielać)

  1. (transitive) to manifold, to duplicate, to copy, to replicate, to mimeograph
  2. (transitive) to rehash

Conjugation
Conjugation of powielić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powielić
future tense 1st powielę powielimy
2nd powielisz powielicie
3rd powieli powielą
impersonal powieli się
past tense 1st powieliłem,
-(e)m powielił		 powieliłam,
-(e)m powieliła		 powieliłom,
-(e)m powieliło		 powieliliśmy,
-(e)śmy powielili		 powieliłyśmy,
-(e)śmy powieliły
2nd powieliłeś,
-(e)ś powielił		 powieliłaś,
-(e)ś powieliła		 powieliłoś,
-(e)ś powieliło		 powieliliście,
-(e)ście powielili		 powieliłyście,
-(e)ście powieliły
3rd powielił powieliła powieliło powielili powieliły
impersonal powielono
conditional 1st powieliłbym,
bym powielił		 powieliłabym,
bym powieliła		 powieliłobym,
bym powieliło		 powielilibyśmy,
byśmy powielili		 powieliłybyśmy,
byśmy powieliły
2nd powieliłbyś,
byś powielił		 powieliłabyś,
byś powieliła		 powieliłobyś,
byś powieliło		 powielilibyście,
byście powielili		 powieliłybyście,
byście powieliły
3rd powieliłby,
by powielił		 powieliłaby,
by powieliła		 powieliłoby,
by powieliło		 powieliliby,
by powielili		 powieliłyby,
by powieliły
impersonal powielono by
imperative 1st niech powielę powielmy
2nd powiel powielcie
3rd niech powieli niech powielą
passive adjectival participle powielony powielona powielone powieleni powielone
anterior adverbial participle powieliwszy
verbal noun powielenie

Further reading
  • powielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powielić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.