poruchać

Polish

Etymology

From po- (“iterative prefix”) +‎ ruchać (“to fuck”).

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈru.xat͡ɕ/
  • Rhymes: -uxat͡ɕ
  • Syllabification: po‧ru‧chać

Verb

poruchać pf

  1. (transitive, vulgar) to fuck some, to get some, to satisfy one's sexual urges

Conjugation
Conjugation of poruchać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poruchać
future tense 1st porucham poruchamy
2nd poruchasz poruchacie
3rd porucha poruchają
impersonal porucha się
past tense 1st poruchałem,
-(e)m poruchał		 poruchałam,
-(e)m poruchała		 poruchałom,
-(e)m poruchało		 poruchaliśmy,
-(e)śmy poruchali		 poruchałyśmy,
-(e)śmy poruchały
2nd poruchałeś,
-(e)ś poruchał		 poruchałaś,
-(e)ś poruchała		 poruchałoś,
-(e)ś poruchało		 poruchaliście,
-(e)ście poruchali		 poruchałyście,
-(e)ście poruchały
3rd poruchał poruchała poruchało poruchali poruchały
impersonal poruchano
conditional 1st poruchałbym,
bym poruchał		 poruchałabym,
bym poruchała		 poruchałobym,
bym poruchało		 poruchalibyśmy,
byśmy poruchali		 poruchałybyśmy,
byśmy poruchały
2nd poruchałbyś,
byś poruchał		 poruchałabyś,
byś poruchała		 poruchałobyś,
byś poruchało		 poruchalibyście,
byście poruchali		 poruchałybyście,
byście poruchały
3rd poruchałby,
by poruchał		 poruchałaby,
by poruchała		 poruchałoby,
by poruchało		 poruchaliby,
by poruchali		 poruchałyby,
by poruchały
impersonal poruchano by
imperative 1st niech porucham poruchajmy
2nd poruchaj poruchajcie
3rd niech porucha niech poruchają
anterior adverbial participle poruchawszy
verbal noun poruchanie

Further reading
  • poruchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poruchać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.