popielnik

Polish

Etymology

From popiół (“ash”) +‎ -nik. Cognate with Czech popelník, Slovak popolník, Carpathian Rusyn попельник (popelʹnyk).

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈpjɛl.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlɲik
  • Syllabification: po‧piel‧nik

Noun

popielnik m inan

  1. ashpan, ashpit
    Synonym: popielorz (Silesia)
  2. cineraria
    Synonyms: cyneraria, popielica

Declension
Declension of popielnik
singular plural
nominative popielnik popielniki
genitive popielnika popielników
dative popielnikowi popielnikom
accusative popielnik popielniki
instrumental popielnikiem popielnikami
locative popielniku popielnikach
vocative popielniku popielniki

Noun

popielnik m pers

  1. (literary) a person born from ashes

Declension
Declension of popielnik
singular plural
nominative popielnik popielnicy/popielniki (deprecative)
genitive popielnika popielników
dative popielnikowi popielnikom
accusative popielnika popielników
instrumental popielnikiem popielnikami
locative popielniku popielnikach
vocative popielniku popielnicy

Further reading
  • popielnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • popielnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.