popić

Polish

Etymology

From po- +‎ pić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: po‧pić

Verb

popić pf (imperfective popijać)

  1. (transitive) to sip (drink a small amount of something)
    Synonyms: see Thesaurus:pić
  2. (transitive) to chase, to wash down

Conjugation
Conjugation of popić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive popić
future tense 1st popiję popijemy
2nd popijesz popijecie
3rd popije popiją
impersonal popije się
past tense 1st popiłem,
-(e)m popił		 popiłam,
-(e)m popiła		 popiłom,
-(e)m popiło		 popiliśmy,
-(e)śmy popili		 popiłyśmy,
-(e)śmy popiły
2nd popiłeś,
-(e)ś popił		 popiłaś,
-(e)ś popiła		 popiłoś,
-(e)ś popiło		 popiliście,
-(e)ście popili		 popiłyście,
-(e)ście popiły
3rd popił popiła popiło popili popiły
impersonal popito
conditional 1st popiłbym,
bym popił		 popiłabym,
bym popiła		 popiłobym,
bym popiło		 popilibyśmy,
byśmy popili		 popiłybyśmy,
byśmy popiły
2nd popiłbyś,
byś popił		 popiłabyś,
byś popiła		 popiłobyś,
byś popiło		 popilibyście,
byście popili		 popiłybyście,
byście popiły
3rd popiłby,
by popił		 popiłaby,
by popiła		 popiłoby,
by popiło		 popiliby,
by popili		 popiłyby,
by popiły
impersonal popito by
imperative 1st niech popiję popijmy
2nd popij popijcie
3rd niech popije niech popiją
passive adjectival participle popity popita popite popici popite
anterior adverbial participle popiwszy
verbal noun popicie

Further reading
  • popić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • popić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.