pomiąć

Polish

Etymology

From po- +‎ miąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.mjɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔmjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: po‧miąć

Verb

pomiąć pf

  1. (transitive) to crumple, to rumple, to wrinkle
  2. (reflexive with się) to get crumpled, to get rumpled, to get wrinkled

Conjugation
Conjugation of pomiąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pomiąć
future tense 1st pomnę pomniemy
2nd pomniesz pomniecie
3rd pomnie pomną
impersonal pomnie się
past tense 1st pomiąłem,
-(e)m pomiął		 pomięłam,
-(e)m pomięła		 pomięłom,
-(e)m pomięło		 pomięliśmy,
-(e)śmy pomięli		 pomięłyśmy,
-(e)śmy pomięły
2nd pomiąłeś,
-(e)ś pomiął		 pomięłaś,
-(e)ś pomięła		 pomięłoś,
-(e)ś pomięło		 pomięliście,
-(e)ście pomięli		 pomięłyście,
-(e)ście pomięły
3rd pomiął pomięła pomięło pomięli pomięły
impersonal pomięto
conditional 1st pomiąłbym,
bym pomiął		 pomięłabym,
bym pomięła		 pomięłobym,
bym pomięło		 pomięlibyśmy,
byśmy pomięli		 pomięłybyśmy,
byśmy pomięły
2nd pomiąłbyś,
byś pomiął		 pomięłabyś,
byś pomięła		 pomięłobyś,
byś pomięło		 pomięlibyście,
byście pomięli		 pomięłybyście,
byście pomięły
3rd pomiąłby,
by pomiął		 pomięłaby,
by pomięła		 pomięłoby,
by pomięło		 pomięliby,
by pomięli		 pomięłyby,
by pomięły
impersonal pomięto by
imperative 1st niech pomnę pomnijmy
2nd pomnij pomnijcie
3rd niech pomnie niech pomną
passive adjectival participle pomięty pomięta pomięte pomięci pomięte
anterior adverbial participle pomiąwszy
verbal noun pomięcie

Further reading
  • pomiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pomiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.