polizać

Polish

Etymology

From po- +‎ lizać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈli.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -izat͡ɕ
  • Syllabification: po‧li‧zać

Verb

polizać pf

  1. (transitive) to give a lick (to stroke with a tongue)
  2. (reflexive with się) to give oneself a lick

Conjugation
Conjugation of polizać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polizać
future tense 1st poliżę poliżemy
2nd poliżesz poliżecie
3rd poliże poliżą
impersonal poliże się
past tense 1st polizałem,
-(e)m polizał		 polizałam,
-(e)m polizała		 polizałom,
-(e)m polizało		 polizaliśmy,
-(e)śmy polizali		 polizałyśmy,
-(e)śmy polizały
2nd polizałeś,
-(e)ś polizał		 polizałaś,
-(e)ś polizała		 polizałoś,
-(e)ś polizało		 polizaliście,
-(e)ście polizali		 polizałyście,
-(e)ście polizały
3rd polizał polizała polizało polizali polizały
impersonal polizano
conditional 1st polizałbym,
bym polizał		 polizałabym,
bym polizała		 polizałobym,
bym polizało		 polizalibyśmy,
byśmy polizali		 polizałybyśmy,
byśmy polizały
2nd polizałbyś,
byś polizał		 polizałabyś,
byś polizała		 polizałobyś,
byś polizało		 polizalibyście,
byście polizali		 polizałybyście,
byście polizały
3rd polizałby,
by polizał		 polizałaby,
by polizała		 polizałoby,
by polizało		 polizaliby,
by polizali		 polizałyby,
by polizały
impersonal polizano by
imperative 1st niech poliżę poliżmy
2nd poliż poliżcie
3rd niech poliże niech poliżą
passive adjectival participle polizany polizana polizane polizani polizane
anterior adverbial participle polizawszy
verbal noun polizanie

Further reading
  • polizać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polizać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.