poleźć

Polish

Etymology

From po- +‎ leźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: po‧leźć

Verb

poleźć pf (imperfective determinate leźć, indeterminate łazić)

  1. (colloquial, intransitive) to drag one's heels
  2. (colloquial, intransitive, derogatory) to butt in somewhere

Conjugation
Conjugation of poleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poleźć
future tense 1st polezę poleziemy
2nd poleziesz poleziecie
3rd polezie polezą
impersonal polezie się
past tense 1st polazłem,
-(e)m polazł		 polazłam,
-(e)m polazła		 polazłom,
-(e)m polazło		 poleźliśmy,
-(e)śmy poleźli		 polazłyśmy,
-(e)śmy polazły
2nd polazłeś,
-(e)ś polazł		 polazłaś,
-(e)ś polazła		 polazłoś,
-(e)ś polazło		 poleźliście,
-(e)ście poleźli		 polazłyście,
-(e)ście polazły
3rd polazł polazła polazło poleźli polazły
impersonal poleziono
conditional 1st polazłbym,
bym polazł		 polazłabym,
bym polazła		 polazłobym,
bym polazło		 poleźlibyśmy,
byśmy poleźli		 polazłybyśmy,
byśmy polazły
2nd polazłbyś,
byś polazł		 polazłabyś,
byś polazła		 polazłobyś,
byś polazło		 poleźlibyście,
byście poleźli		 polazłybyście,
byście polazły
3rd polazłby,
by polazł		 polazłaby,
by polazła		 polazłoby,
by polazło		 poleźliby,
by poleźli		 polazłyby,
by polazły
impersonal poleziono by
imperative 1st niech polezę poleźmy
2nd poleź poleźcie
3rd niech polezie niech polezą
anterior adverbial participle polazłszy
verbal noun polezienie

Further reading
  • poleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.