podryg
Polish
    
    Etymology
    
Deverbal from podrygiwać.
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈpɔ.drɨk/
- Rhymes: -ɔdrɨk
- Syllabification: po‧dryg
Noun
    
podryg m inan
Declension
    
Further reading
    
- podryg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- podryg in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “podryg”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “podryg”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “podryg”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 410
- podryg in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.