pobyć

Polish

Etymology

From po- +‎ być.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.bɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔbɨt͡ɕ
  • Syllabification: po‧być

Verb

pobyć pf

  1. (intransitive) to stay for some time, to be somewhere temporarily

Conjugation
Conjugation of pobyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pobyć
future tense 1st pobędę pobędziemy
2nd pobędziesz pobędziecie
3rd pobędzie pobędą
impersonal pobędzie się
past tense 1st pobyłem,
-(e)m pobył		 pobyłam,
-(e)m pobyła		 pobyłom,
-(e)m pobyło		 pobyliśmy,
-(e)śmy pobyli		 pobyłyśmy,
-(e)śmy pobyły
2nd pobyłeś,
-(e)ś pobył		 pobyłaś,
-(e)ś pobyła		 pobyłoś,
-(e)ś pobyło		 pobyliście,
-(e)ście pobyli		 pobyłyście,
-(e)ście pobyły
3rd pobył pobyła pobyło pobyli pobyły
impersonal pobyto
conditional 1st pobyłbym,
bym pobył		 pobyłabym,
bym pobyła		 pobyłobym,
bym pobyło		 pobylibyśmy,
byśmy pobyli		 pobyłybyśmy,
byśmy pobyły
2nd pobyłbyś,
byś pobył		 pobyłabyś,
byś pobyła		 pobyłobyś,
byś pobyło		 pobylibyście,
byście pobyli		 pobyłybyście,
byście pobyły
3rd pobyłby,
by pobył		 pobyłaby,
by pobyła		 pobyłoby,
by pobyło		 pobyliby,
by pobyli		 pobyłyby,
by pobyły
impersonal pobyto by
imperative 1st niech pobędę pobądźmy
2nd pobądź pobądźcie
3rd niech pobędzie niech pobędą
anterior adverbial participle pobywszy
verbal noun pobycie

Further reading
  • pobyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pobyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.