pluvius
Latin
    
    Etymology
    
From pluit.
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /ˈplu.u̯i.us/, [ˈpɫ̪uː̯iʊs̠]
 - (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈplu.vi.us/, [ˈpluːvius]
 
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | pluvius | pluvia | pluvium | pluviī | pluviae | pluvia | |
| Genitive | pluviī | pluviae | pluviī | pluviōrum | pluviārum | pluviōrum | |
| Dative | pluviō | pluviō | pluviīs | ||||
| Accusative | pluvium | pluviam | pluvium | pluviōs | pluviās | pluvia | |
| Ablative | pluviō | pluviā | pluviō | pluviīs | |||
| Vocative | pluvie | pluvia | pluvium | pluviī | pluviae | pluvia | |
Noun
    
Declension
    
Second-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | pluvius | pluviī | 
| Genitive | pluviī pluvī1  | 
pluviōrum | 
| Dative | pluviō | pluviīs | 
| Accusative | pluvium | pluviōs | 
| Ablative | pluviō | pluviīs | 
| Vocative | pluvie | pluviī | 
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms
    
Related terms
    
References
    
- “pluvius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - “pluvius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - pluvius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
 - “pluvius”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
 - “pluvius”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.