paraula
Catalan
    
    Etymology
    
Inherited from Old Catalan paraula, from Latin parabola (“parable, proverb”), from Ancient Greek παραβολή (parabolḗ). First attested in the 12th century.[1] Compare Occitan paraula, French parole, Spanish palabra. Doublet of paràbola, a borrowing from Latin.
Pronunciation
    
Derived terms
    
- donar la paraula
- joc de paraules
Related terms
    
References
    
- “paraula” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “paraula” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “paraula” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “paraula”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
Dalmatian
    
    
Etymology
    
From Late Latin, from Latin parabola, from Ancient Greek παραβολή (parabolḗ, “comparison; parable”). Compare Spanish palabra, Italian parola.
Occitan
    
    Etymology
    
From Old Occitan paraulla, from Late Latin, from Latin parabola, from Ancient Greek παραβολή (parabolḗ), attested from the 12th century.[1]
Pronunciation
    
- IPA(key): /paˈɾawlo/
- Audio (Béarn) - (file) 
Related terms
    
References
    
- Diccionari General de la Lenga Occitana, L’Academia occitana – Consistòri del Gai Saber, 2008-2024, page 433.
Old Occitan
    
    
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.