owiać

Polish

Etymology

From o- +‎ wiać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.vjat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvjat͡ɕ
  • Syllabification: o‧wiać

Verb

owiać pf (imperfective owiewać)

  1. (transitive) to blow around, to surround by blowing or having been blown
  2. (transitive) to cover lightly having been blown [+instrumental = with snow, sand, etc.]
  3. (transitive, figurative) to enshroud, to surround [+instrumental = with mystery, secrecy, etc.]

Conjugation
Conjugation of owiać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive owiać
future tense 1st owieję owiejemy
2nd owiejesz owiejecie
3rd owieje owieją
impersonal owieje się
past tense 1st owiałem,
-(e)m owiał		 owiałam,
-(e)m owiała		 owiałom,
-(e)m owiało		 owialiśmy,
-(e)śmy owiali		 owiałyśmy,
-(e)śmy owiały
2nd owiałeś,
-(e)ś owiał		 owiałaś,
-(e)ś owiała		 owiałoś,
-(e)ś owiało		 owialiście,
-(e)ście owiali		 owiałyście,
-(e)ście owiały
3rd owiał owiała owiało owiali owiały
impersonal owiano
conditional 1st owiałbym,
bym owiał		 owiałabym,
bym owiała		 owiałobym,
bym owiało		 owialibyśmy,
byśmy owiali		 owiałybyśmy,
byśmy owiały
2nd owiałbyś,
byś owiał		 owiałabyś,
byś owiała		 owiałobyś,
byś owiało		 owialibyście,
byście owiali		 owiałybyście,
byście owiały
3rd owiałby,
by owiał		 owiałaby,
by owiała		 owiałoby,
by owiało		 owialiby,
by owiali		 owiałyby,
by owiały
impersonal owiano by
imperative 1st niech owieję owiejmy
2nd owiej owiejcie
3rd niech owieje niech owieją
passive adjectival participle owiany owiana owiane owiani owiane
anterior adverbial participle owiawszy
verbal noun owianie
noun

Further reading
  • owiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • owiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.