otulić

Polish

Etymology

From o- +‎ tulić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈtu.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ulit͡ɕ
  • Syllabification: o‧tu‧lić

Verb

otulić pf (imperfective otulać)

  1. (transitive) to wrap up, to tuck up, to tuck in
  2. (reflexive with się) to wrap oneself up, to tuck oneself up

Conjugation
Conjugation of otulić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive otulić
future tense 1st otulę otulimy
2nd otulisz otulicie
3rd otuli otulą
impersonal otuli się
past tense 1st otuliłem,
-(e)m otulił		 otuliłam,
-(e)m otuliła		 otuliłom,
-(e)m otuliło		 otuliliśmy,
-(e)śmy otulili		 otuliłyśmy,
-(e)śmy otuliły
2nd otuliłeś,
-(e)ś otulił		 otuliłaś,
-(e)ś otuliła		 otuliłoś,
-(e)ś otuliło		 otuliliście,
-(e)ście otulili		 otuliłyście,
-(e)ście otuliły
3rd otulił otuliła otuliło otulili otuliły
impersonal otulono
conditional 1st otuliłbym,
bym otulił		 otuliłabym,
bym otuliła		 otuliłobym,
bym otuliło		 otulilibyśmy,
byśmy otulili		 otuliłybyśmy,
byśmy otuliły
2nd otuliłbyś,
byś otulił		 otuliłabyś,
byś otuliła		 otuliłobyś,
byś otuliło		 otulilibyście,
byście otulili		 otuliłybyście,
byście otuliły
3rd otuliłby,
by otulił		 otuliłaby,
by otuliła		 otuliłoby,
by otuliło		 otuliliby,
by otulili		 otuliłyby,
by otuliły
impersonal otulono by
imperative 1st niech otulę otulmy
2nd otul otulcie
3rd niech otuli niech otulą
passive adjectival participle otulony otulona otulone otuleni otulone
anterior adverbial participle otuliwszy
verbal noun otulenie

Derived terms
noun

Further reading
  • otulić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • otulić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.