opętać

Polish

Etymology

From o- +‎ pętać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈpɛn.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛntat͡ɕ
  • Syllabification: o‧pę‧tać

Verb

opętać pf (imperfective opętywać)

  1. (transitive) to possess, to bedevil
  2. (transitive, of emotions) to overwhelm, to overcome
  3. (transitive) to hook, to ensnare

Conjugation
Conjugation of opętać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive opętać
future tense 1st opętam opętamy
2nd opętasz opętacie
3rd opęta opętają
impersonal opęta się
past tense 1st opętałem,
-(e)m opętał		 opętałam,
-(e)m opętała		 opętałom,
-(e)m opętało		 opętaliśmy,
-(e)śmy opętali		 opętałyśmy,
-(e)śmy opętały
2nd opętałeś,
-(e)ś opętał		 opętałaś,
-(e)ś opętała		 opętałoś,
-(e)ś opętało		 opętaliście,
-(e)ście opętali		 opętałyście,
-(e)ście opętały
3rd opętał opętała opętało opętali opętały
impersonal opętano
conditional 1st opętałbym,
bym opętał		 opętałabym,
bym opętała		 opętałobym,
bym opętało		 opętalibyśmy,
byśmy opętali		 opętałybyśmy,
byśmy opętały
2nd opętałbyś,
byś opętał		 opętałabyś,
byś opętała		 opętałobyś,
byś opętało		 opętalibyście,
byście opętali		 opętałybyście,
byście opętały
3rd opętałby,
by opętał		 opętałaby,
by opętała		 opętałoby,
by opętało		 opętaliby,
by opętali		 opętałyby,
by opętały
impersonal opętano by
imperative 1st niech opętam opętajmy
2nd opętaj opętajcie
3rd niech opęta niech opętają
passive adjectival participle opętany opętana opętane opętani opętane
anterior adverbial participle opętawszy
verbal noun opętanie

Further reading
  • opętać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opętać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.