okuma

See also: Ōkuma

Esperanto

Etymology

ok (“8”) +‎ -um-

Pronunciation
  • Audio(file)

Adjective

okuma (accusative singular okuman, plural okumaj, accusative plural okumajn)

  1. (arithmetic, computing) octal

Turkish

Pronunciation 1
  • IPA(key): /okuˈma/
  • Hyphenation: o‧ku‧ma

Noun

okuma (definite accusative okumayı, plural okumalar)

  1. (education) reading
Declension
Inflection
Nominative okuma
Definite accusative okumayı
Singular Plural
Nominative okuma okumalar
Definite accusative okumayı okumaları
Dative okumaya okumalara
Locative okumada okumalarda
Ablative okumadan okumalardan
Genitive okumanın okumaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular okumam okumalarım
2nd singular okuman okumaların
3rd singular okuması okumaları
1st plural okumamız okumalarımız
2nd plural okumanız okumalarınız
3rd plural okumaları okumaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular okumamı okumalarımı
2nd singular okumanı okumalarını
3rd singular okumasını okumalarını
1st plural okumamızı okumalarımızı
2nd plural okumanızı okumalarınızı
3rd plural okumalarını okumalarını
Dative
Singular Plural
1st singular okumama okumalarıma
2nd singular okumana okumalarına
3rd singular okumasına okumalarına
1st plural okumamıza okumalarımıza
2nd plural okumanıza okumalarınıza
3rd plural okumalarına okumalarına
Locative
Singular Plural
1st singular okumamda okumalarımda
2nd singular okumanda okumalarında
3rd singular okumasında okumalarında
1st plural okumamızda okumalarımızda
2nd plural okumanızda okumalarınızda
3rd plural okumalarında okumalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular okumamdan okumalarımdan
2nd singular okumandan okumalarından
3rd singular okumasından okumalarından
1st plural okumamızdan okumalarımızdan
2nd plural okumanızdan okumalarınızdan
3rd plural okumalarından okumalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular okumamın okumalarımın
2nd singular okumanın okumalarının
3rd singular okumasının okumalarının
1st plural okumamızın okumalarımızın
2nd plural okumanızın okumalarınızın
3rd plural okumalarının okumalarının
Derived terms
  • okumaca
  • okumacı
  • okumacık
  • okumalı
  • okumasız
  • okumayken
  • okumayla
  • okumaysa
  • okuma yazma

Pronunciation 2
  • IPA(key): /oˈkuma/
  • Hyphenation: o‧ku‧ma

Verb

okuma

  1. second-person singular negative imperative of okumak
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.