odczekać

Polish

Etymology

From od- +‎ czekać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔtˈt͡ʂɛ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: od‧cze‧kać

Verb

odczekać pf (imperfective odczekiwać)

  1. (transitive) to hold off (to delay someone or something)

Conjugation
Conjugation of odczekać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odczekać
future tense 1st odczekam odczekamy
2nd odczekasz odczekacie
3rd odczeka odczekają
impersonal odczeka się
past tense 1st odczekałem,
-(e)m odczekał		 odczekałam,
-(e)m odczekała		 odczekałom,
-(e)m odczekało		 odczekaliśmy,
-(e)śmy odczekali		 odczekałyśmy,
-(e)śmy odczekały
2nd odczekałeś,
-(e)ś odczekał		 odczekałaś,
-(e)ś odczekała		 odczekałoś,
-(e)ś odczekało		 odczekaliście,
-(e)ście odczekali		 odczekałyście,
-(e)ście odczekały
3rd odczekał odczekała odczekało odczekali odczekały
impersonal odczekano
conditional 1st odczekałbym,
bym odczekał		 odczekałabym,
bym odczekała		 odczekałobym,
bym odczekało		 odczekalibyśmy,
byśmy odczekali		 odczekałybyśmy,
byśmy odczekały
2nd odczekałbyś,
byś odczekał		 odczekałabyś,
byś odczekała		 odczekałobyś,
byś odczekało		 odczekalibyście,
byście odczekali		 odczekałybyście,
byście odczekały
3rd odczekałby,
by odczekał		 odczekałaby,
by odczekała		 odczekałoby,
by odczekało		 odczekaliby,
by odczekali		 odczekałyby,
by odczekały
impersonal odczekano by
imperative 1st niech odczekam odczekajmy
2nd odczekaj odczekajcie
3rd niech odczeka niech odczekają
passive adjectival participle odczekany odczekana odczekane odczekani odczekane
anterior adverbial participle odczekawszy
verbal noun odczekanie

Further reading
  • odczekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odczekać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.