ocalić

Polish

Etymology

From o- +‎ calić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈt͡sa.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: o‧ca‧lić

Verb

ocalić pf (imperfective ocalać)

  1. (transitive) to rescue, to save [+ od (genitive) = from a danger]
    Synonym: uratować
  2. (reflexive with się) to rescue oneself, to survive
    Synonyms: ocaleć, uratować się

Conjugation
Conjugation of ocalić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ocalić
future tense 1st ocalę ocalimy
2nd ocalisz ocalicie
3rd ocali ocalą
impersonal ocali się
past tense 1st ocaliłem,
-(e)m ocalił		 ocaliłam,
-(e)m ocaliła		 ocaliłom,
-(e)m ocaliło		 ocaliliśmy,
-(e)śmy ocalili		 ocaliłyśmy,
-(e)śmy ocaliły
2nd ocaliłeś,
-(e)ś ocalił		 ocaliłaś,
-(e)ś ocaliła		 ocaliłoś,
-(e)ś ocaliło		 ocaliliście,
-(e)ście ocalili		 ocaliłyście,
-(e)ście ocaliły
3rd ocalił ocaliła ocaliło ocalili ocaliły
impersonal ocalono
conditional 1st ocaliłbym,
bym ocalił		 ocaliłabym,
bym ocaliła		 ocaliłobym,
bym ocaliło		 ocalilibyśmy,
byśmy ocalili		 ocaliłybyśmy,
byśmy ocaliły
2nd ocaliłbyś,
byś ocalił		 ocaliłabyś,
byś ocaliła		 ocaliłobyś,
byś ocaliło		 ocalilibyście,
byście ocalili		 ocaliłybyście,
byście ocaliły
3rd ocaliłby,
by ocalił		 ocaliłaby,
by ocaliła		 ocaliłoby,
by ocaliło		 ocaliliby,
by ocalili		 ocaliłyby,
by ocaliły
impersonal ocalono by
imperative 1st niech ocalę ocalmy
2nd ocal ocalcie
3rd niech ocali niech ocalą
passive adjectival participle ocalony ocalona ocalone ocaleni ocalone
anterior adverbial participle ocaliwszy
verbal noun ocalenie

Derived terms
adjective
nouns

Further reading
  • ocalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ocalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.