obumrzeć

Polish

Etymology

From ob- +‎ umrzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈbum.ʐɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -umʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧bum‧rzeć

Verb

obumrzeć pf (imperfective obumierać)

  1. (intransitive) to wither, to languish, to die back
    Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation
Conjugation of obumrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obumrzeć
future tense 1st obumrę obumrzemy
2nd obumrzesz obumrzecie
3rd obumrze obumrą
impersonal obumrze się
past tense 1st obumarłem,
-(e)m obumarł		 obumarłam,
-(e)m obumarła		 obumarłom,
-(e)m obumarło		 obumarliśmy,
-(e)śmy obumarli		 obumarłyśmy,
-(e)śmy obumarły
2nd obumarłeś,
-(e)ś obumarł		 obumarłaś,
-(e)ś obumarła		 obumarłoś,
-(e)ś obumarło		 obumarliście,
-(e)ście obumarli		 obumarłyście,
-(e)ście obumarły
3rd obumarł obumarła obumarło obumarli obumarły
impersonal obumarto
conditional 1st obumarłbym,
bym obumarł		 obumarłabym,
bym obumarła		 obumarłobym,
bym obumarło		 obumarlibyśmy,
byśmy obumarli		 obumarłybyśmy,
byśmy obumarły
2nd obumarłbyś,
byś obumarł		 obumarłabyś,
byś obumarła		 obumarłobyś,
byś obumarło		 obumarlibyście,
byście obumarli		 obumarłybyście,
byście obumarły
3rd obumarłby,
by obumarł		 obumarłaby,
by obumarła		 obumarłoby,
by obumarło		 obumarliby,
by obumarli		 obumarłyby,
by obumarły
impersonal obumarto by
imperative 1st niech obumrę obumrzyjmy
2nd obumrzyj obumrzyjcie
3rd niech obumrze niech obumrą
anterior adverbial participle obumarłszy
verbal noun obumarcie

Further reading
  • obumrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obumrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.