obronić

Polish

Etymology

From o- +‎ bronić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈbrɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: o‧bro‧nić

Verb

obronić pf (imperfective bronić or obraniać)

  1. (transitive) to defend, to guard
  2. (transitive, sports) to defend, to save
  3. (transitive, academia) to defend (e.g. one's thesis)

Conjugation
Conjugation of obronić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obronić
future tense 1st obronię obronimy
2nd obronisz obronicie
3rd obroni obronią
impersonal obroni się
past tense 1st obroniłem,
-(e)m obronił		 obroniłam,
-(e)m obroniła		 obroniłom,
-(e)m obroniło		 obroniliśmy,
-(e)śmy obronili		 obroniłyśmy,
-(e)śmy obroniły
2nd obroniłeś,
-(e)ś obronił		 obroniłaś,
-(e)ś obroniła		 obroniłoś,
-(e)ś obroniło		 obroniliście,
-(e)ście obronili		 obroniłyście,
-(e)ście obroniły
3rd obronił obroniła obroniło obronili obroniły
impersonal obroniono
conditional 1st obroniłbym,
bym obronił		 obroniłabym,
bym obroniła		 obroniłobym,
bym obroniło		 obronilibyśmy,
byśmy obronili		 obroniłybyśmy,
byśmy obroniły
2nd obroniłbyś,
byś obronił		 obroniłabyś,
byś obroniła		 obroniłobyś,
byś obroniło		 obronilibyście,
byście obronili		 obroniłybyście,
byście obroniły
3rd obroniłby,
by obronił		 obroniłaby,
by obroniła		 obroniłoby,
by obroniło		 obroniliby,
by obronili		 obroniłyby,
by obroniły
impersonal obroniono by
imperative 1st niech obronię obrońmy
2nd obroń obrońcie
3rd niech obroni niech obronią
passive adjectival participle obroniony obroniona obronione obronieni obronione
anterior adverbial participle obroniwszy
verbal noun obronienie

Derived terms

Further reading
  • obronić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obronić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.