obmacać

Polish

Etymology

From ob- +‎ macać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈma.t͡sat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡sat͡ɕ
  • Syllabification: ob‧ma‧cać

Verb

obmacać pf (imperfective obmacywać)

  1. (transitive) to paw, to grope, to feel up
    Synonym: pomacać

Conjugation
Conjugation of obmacać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obmacać
future tense 1st obmacam obmacamy
2nd obmacasz obmacacie
3rd obmaca obmacają
impersonal obmaca się
past tense 1st obmacałem,
-(e)m obmacał		 obmacałam,
-(e)m obmacała		 obmacałom,
-(e)m obmacało		 obmacaliśmy,
-(e)śmy obmacali		 obmacałyśmy,
-(e)śmy obmacały
2nd obmacałeś,
-(e)ś obmacał		 obmacałaś,
-(e)ś obmacała		 obmacałoś,
-(e)ś obmacało		 obmacaliście,
-(e)ście obmacali		 obmacałyście,
-(e)ście obmacały
3rd obmacał obmacała obmacało obmacali obmacały
impersonal obmacano
conditional 1st obmacałbym,
bym obmacał		 obmacałabym,
bym obmacała		 obmacałobym,
bym obmacało		 obmacalibyśmy,
byśmy obmacali		 obmacałybyśmy,
byśmy obmacały
2nd obmacałbyś,
byś obmacał		 obmacałabyś,
byś obmacała		 obmacałobyś,
byś obmacało		 obmacalibyście,
byście obmacali		 obmacałybyście,
byście obmacały
3rd obmacałby,
by obmacał		 obmacałaby,
by obmacała		 obmacałoby,
by obmacało		 obmacaliby,
by obmacali		 obmacałyby,
by obmacały
impersonal obmacano by
imperative 1st niech obmacam obmacajmy
2nd obmacaj obmacajcie
3rd niech obmaca niech obmacają
passive adjectival participle obmacany obmacana obmacane obmacani obmacane
anterior adverbial participle obmacawszy
verbal noun obmacanie

Further reading
  • obmacać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obmacać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.