oberwać

Polish

Etymology

From obe- +‎ rwać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈbɛ.rvat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrvat͡ɕ
  • Syllabification: o‧be‧rwać

Verb

oberwać pf (imperfective obrywać)

  1. (transitive) to tatter (to destroy an article of clothing etc. by shredding)
  2. (colloquial, intransitive) to get it, to get owned (to receive a beating)

Conjugation
Conjugation of oberwać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oberwać
future tense 1st oberwę oberwiemy
2nd oberwiesz oberwiecie
3rd oberwie oberwą
impersonal oberwie się
past tense 1st oberwałem,
-(e)m oberwał		 oberwałam,
-(e)m oberwała		 oberwałom,
-(e)m oberwało		 oberwaliśmy,
-(e)śmy oberwali		 oberwałyśmy,
-(e)śmy oberwały
2nd oberwałeś,
-(e)ś oberwał		 oberwałaś,
-(e)ś oberwała		 oberwałoś,
-(e)ś oberwało		 oberwaliście,
-(e)ście oberwali		 oberwałyście,
-(e)ście oberwały
3rd oberwał oberwała oberwało oberwali oberwały
impersonal oberwano
conditional 1st oberwałbym,
bym oberwał		 oberwałabym,
bym oberwała		 oberwałobym,
bym oberwało		 oberwalibyśmy,
byśmy oberwali		 oberwałybyśmy,
byśmy oberwały
2nd oberwałbyś,
byś oberwał		 oberwałabyś,
byś oberwała		 oberwałobyś,
byś oberwało		 oberwalibyście,
byście oberwali		 oberwałybyście,
byście oberwały
3rd oberwałby,
by oberwał		 oberwałaby,
by oberwała		 oberwałoby,
by oberwało		 oberwaliby,
by oberwali		 oberwałyby,
by oberwały
impersonal oberwano by
imperative 1st niech oberwę oberwijmy
2nd oberwij oberwijcie
3rd niech oberwie niech oberwą
passive adjectival participle oberwany oberwana oberwane oberwani oberwane
anterior adverbial participle oberwawszy
verbal noun oberwanie

Derived terms
adjective
  • oberwany
noun

Further reading
  • oberwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oberwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.