nerian
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *naʀjan.
Cognate with Old Frisian nera, Old Saxon nerian, Old High German nerian (German nähren).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈner.jɑn/, [ˈnerˠ.jɑn]
Verb
nerian
Conjugation
Conjugation of nerian (weak class 1)
| infinitive | nerian | nerienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | nerie | nerede |
| second person singular | nerest | neredest |
| third person singular | nereþ | nerede |
| plural | neriaþ | neredon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | nerie | nerede |
| plural | nerien | nereden |
| imperative | ||
| singular | nere | |
| plural | neriaþ | |
| participle | present | past |
| neriende | (ġe)nered | |
Derived terms
- ġenerian
- neriend, neriġend (“savior”)
Old Saxon
Etymology
From Proto-West Germanic *naʀjan. Cognate with Old English nerian, modern Dutch (ge)neren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnɛ.ri.ɑn/, [ˈne.ri.ɑn]
Verb
nerian
- to save
- that kind uueldi nerean af ther nōdi - the child wanted to save himself from need. (Heliand, verse 2102)
Conjugation
Conjugation of nerian (weak class 1)
| infinitive | nerian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | neriu | nerida |
| 2nd person singular | neris | nerides |
| 3rd person singular | nerid | nerida |
| plural | neriad | neridun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | nerie | neridi |
| 2nd person singular | neries | neridis |
| 3rd person singular | nerie | neridi |
| plural | nerien | neridin |
| imperative | present | |
| singular | neri | |
| plural | neriad | |
| participle | present | past |
| neriandi | ginerid, nerid | |
Descendants
- Middle Low German: nēren
- Low German: nähren
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.