nectareus
Latin
    
    Etymology
    
From Ancient Greek νεκτάρεος (nektáreos).
By surface analysis, nectar + -eus (“-y”, suffix denoting source of an attribute).
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /nekˈta.re.us/, [nɛkˈt̪äreʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /nekˈta.re.us/, [nekˈt̪äːreus]
Noun
    
nectareus (feminine nectarea, neuter nectareum); first/second-declension adjective
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | nectareus | nectarea | nectareum | nectareī | nectareae | nectarea | |
| Genitive | nectareī | nectareae | nectareī | nectareōrum | nectareārum | nectareōrum | |
| Dative | nectareō | nectareō | nectareīs | ||||
| Accusative | nectareum | nectaream | nectareum | nectareōs | nectareās | nectarea | |
| Ablative | nectareō | nectareā | nectareō | nectareīs | |||
| Vocative | nectaree | nectarea | nectareum | nectareī | nectareae | nectarea | |
Descendants
    
- Italian: nettareo
- → English: nectareous
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.