narzeczona

See also: narzeczoną

Polish

Etymology

From narzeczony +‎ -a.

Pronunciation
  • IPA(key): /na.ʐɛˈt͡ʂɔ.na/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔna
  • Syllabification: na‧rze‧czo‧na

Noun

narzeczona f (male equivalent narzeczony)

  1. female equivalent of narzeczony (“fiancée”)

Declension
Declension of narzeczona
singular plural
nominative narzeczona narzeczone
genitive narzeczonej narzeczonych
dative narzeczonej narzeczonym
accusative narzeczoną narzeczone
instrumental narzeczoną narzeczonymi
locative narzeczonej narzeczonych
vocative narzeczona narzeczone

Further reading
  • narzeczona in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • narzeczona in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.