napomnieć

Polish

From na- +‎ pomnieć.

napomnieć pf (imperfective napominać)

(transitive, formal) to admonish, to reprove, to scold
Synonyms: upomnieć, zbesztać, zganić, skrzyczeć, skarcić
(intransitive, formal) to mention [+ o (locative)]
Synonyms: wspomnieć, nadmienić, napomknąć

Conjugation of napomnieć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		napomnieć
future tense	1^st	napomnę			napomnimy
	2^nd	napomnisz			napomnicie
	3^rd	napomni			napomną
	impersonal	napomni się
past tense	1^st	napomniałem, -(e)m napomniał	napomniałam, -(e)m napomniała	napomniałom, -(e)m napomniało	napomnieliśmy, -(e)śmy napomnieli	napomniałyśmy, -(e)śmy napomniały
	2^nd	napomniałeś, -(e)ś napomniał	napomniałaś, -(e)ś napomniała	napomniałoś, -(e)ś napomniało	napomnieliście, -(e)ście napomnieli	napomniałyście, -(e)ście napomniały
	3^rd	napomniał	napomniała	napomniało	napomnieli	napomniały
	impersonal	napomniano
conditional	1^st	napomniałbym, bym napomniał	napomniałabym, bym napomniała	napomniałobym, bym napomniało	napomnielibyśmy, byśmy napomnieli	napomniałybyśmy, byśmy napomniały
	2^nd	napomniałbyś, byś napomniał	napomniałabyś, byś napomniała	napomniałobyś, byś napomniało	napomnielibyście, byście napomnieli	napomniałybyście, byście napomniały
	3^rd	napomniałby, by napomniał	napomniałaby, by napomniała	napomniałoby, by napomniało	napomnieliby, by napomnieli	napomniałyby, by napomniały
	impersonal	napomniano by
imperative	1^st	niech napomnę			napomnijmy
	2^nd	napomnij			napomnijcie
	3^rd	niech napomni			niech napomną
passive adjectival participle		napomniany	napomniana	napomniane	napomniani	napomniane
anterior adverbial participle		napomniawszy
verbal noun		napomnienie