naamval
Dutch
    
    Etymology
    
From naam (“name, noun, nominal”) + val (“case”), calque of Latin cāsus nōminis. The oldest terms were val and geval, translating Latin casus (“case”), but the grammatical meaning of those words is now obsolete. Naam in the sense “noun” is also obsolete now.
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈnaːm.vɑl/
 audio (file) - Hyphenation: naam‧val
 
Derived terms
    
- naamvalssysteem
 - naamvalsuitgang
 - naamvalsvorm
 
See also
    
Cases in the Indo-European languages:
- eerste naamval / nominatief / noemer
 - tweede naamval / genitief / baarder, teler
 - derde naamval / datief / gever
 - vierde naamval / accusatief / aanklager
 - vijfde naamval / vocatief / roeper
 - zesde naamval / ablatief / nemer, wegnemer
 - zevende naamval / locatief / plaatser
 - achtste naamval / instrumentalis / veroorzaker
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.