mulcto
Latin
Verb
mulctō (present infinitive mulctāre, perfect active mulctāvī, supine mulctātum); first conjugation
- to condemn, punish, fine, castigate (usually with ablative of the penalty)
- De viris illustribus Urbis Romae a Romulo ad Augustum, LVI Charles François Lhomond:
- Mithridatem tamen pecunia mulctavit
- However, he (Sulla) punished Mithridates with money
- Mithridatem tamen pecunia mulctavit
- to confiscate the assets
Conjugation
| Conjugation of mulctō (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | mulctō | mulctās | mulctat | mulctāmus | mulctātis | mulctant |
| imperfect | mulctābam | mulctābās | mulctābat | mulctābāmus | mulctābātis | mulctābant | |
| future | mulctābō | mulctābis | mulctābit | mulctābimus | mulctābitis | mulctābunt | |
| perfect | mulctāvī | mulctāvistī | mulctāvit | mulctāvimus | mulctāvistis | mulctāvērunt, mulctāvēre | |
| pluperfect | mulctāveram | mulctāverās | mulctāverat | mulctāverāmus | mulctāverātis | mulctāverant | |
| future perfect | mulctāverō | mulctāveris | mulctāverit | mulctāverimus | mulctāveritis | mulctāverint | |
| passive | present | mulctor | mulctāris, mulctāre |
mulctātur | mulctāmur | mulctāminī | mulctantur |
| imperfect | mulctābar | mulctābāris, mulctābāre |
mulctābātur | mulctābāmur | mulctābāminī | mulctābantur | |
| future | mulctābor | mulctāberis, mulctābere |
mulctābitur | mulctābimur | mulctābiminī | mulctābuntur | |
| perfect | mulctātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | mulctātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | mulctātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | mulctem | mulctēs | mulctet | mulctēmus | mulctētis | mulctent |
| imperfect | mulctārem | mulctārēs | mulctāret | mulctārēmus | mulctārētis | mulctārent | |
| perfect | mulctāverim | mulctāverīs | mulctāverit | mulctāverīmus | mulctāverītis | mulctāverint | |
| pluperfect | mulctāvissem | mulctāvissēs | mulctāvisset | mulctāvissēmus | mulctāvissētis | mulctāvissent | |
| passive | present | mulcter | mulctēris, mulctēre |
mulctētur | mulctēmur | mulctēminī | mulctentur |
| imperfect | mulctārer | mulctārēris, mulctārēre |
mulctārētur | mulctārēmur | mulctārēminī | mulctārentur | |
| perfect | mulctātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | mulctātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | mulctā | — | — | mulctāte | — |
| future | — | mulctātō | mulctātō | — | mulctātōte | mulctantō | |
| passive | present | — | mulctāre | — | — | mulctāminī | — |
| future | — | mulctātor | mulctātor | — | — | mulctantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | mulctāre | mulctāvisse | mulctātūrum esse | mulctārī | mulctātum esse | mulctātum īrī | |
| participles | mulctāns | — | mulctātūrus | — | mulctātus | mulctandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| mulctandī | mulctandō | mulctandum | mulctandō | mulctātum | mulctātū | ||
References
- mulcto in Enrico Olivetti, editor (2003-2024), Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.