minitans
Latin
    
    Etymology
    
Present participle of minitor.
Inflection
    
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | minitāns | minitāns | minitantēs | minitantia | |
| Genitive | minitantis | minitantis | minitantium | minitantium | |
| Dative | minitantī | minitantī | minitantibus | minitantibus | |
| Accusative | minitantem | minitāns | minitantēs, minitantīs | minitantia | |
| Ablative | minitante, minitantī1 | minitante, minitantī1 | minitantibus | minitantibus | |
| Vocative | minitāns | minitāns | minitantēs | minitantia | |
1When used purely as an adjective.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.