mielić

Polish

Etymology

From mleć +‎ -ić, reshaped by forms such as mielę and mielenie. Compare pielić or ścielić.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmjɛ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: mie‧lić

Verb

mielić impf (perfective zmielić)

  1. (transitive, reflexive with się, colloquial) Alternative form of mleć

Conjugation
Conjugation of mielić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mielić
present tense 1st mielę mielimy
2nd mielisz mielicie
3rd mieli mielą
impersonal mieli się
past tense 1st mieliłem,
-(e)m mielił		 mieliłam,
-(e)m mieliła		 mieliłom,
-(e)m mieliło		 mieliliśmy,
-(e)śmy mielili		 mieliłyśmy,
-(e)śmy mieliły
2nd mieliłeś,
-(e)ś mielił		 mieliłaś,
-(e)ś mieliła		 mieliłoś,
-(e)ś mieliło		 mieliliście,
-(e)ście mielili		 mieliłyście,
-(e)ście mieliły
3rd mielił mieliła mieliło mielili mieliły
impersonal mielono
future tense 1st będę mielił,
będę mielić		 będę mieliła,
będę mielić		 będę mieliło,
będę mielić		 będziemy mielili,
będziemy mielić		 będziemy mieliły,
będziemy mielić
2nd będziesz mielił,
będziesz mielić		 będziesz mieliła,
będziesz mielić		 będziesz mieliło,
będziesz mielić		 będziecie mielili,
będziecie mielić		 będziecie mieliły,
będziecie mielić
3rd będzie mielił,
będzie mielić		 będzie mieliła,
będzie mielić		 będzie mieliło,
będzie mielić		 będą mielili,
będą mielić		 będą mieliły,
będą mielić
impersonal będzie mielić się
conditional 1st mieliłbym,
bym mielił		 mieliłabym,
bym mieliła		 mieliłobym,
bym mieliło		 mielilibyśmy,
byśmy mielili		 mieliłybyśmy,
byśmy mieliły
2nd mieliłbyś,
byś mielił		 mieliłabyś,
byś mieliła		 mieliłobyś,
byś mieliło		 mielilibyście,
byście mielili		 mieliłybyście,
byście mieliły
3rd mieliłby,
by mielił		 mieliłaby,
by mieliła		 mieliłoby,
by mieliło		 mieliliby,
by mielili		 mieliłyby,
by mieliły
impersonal mielono by
imperative 1st niech mielę mielmy
2nd miel mielcie
3rd niech mieli niech mielą
active adjectival participle mielący mieląca mielące mielący mielące
passive adjectival participle mielony mielona mielone mieleni mielone
contemporary adverbial participle mieląc
verbal noun mielenie

References
  1. Bańkowski, Andrzej (2000) “mielić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading
  • mielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mielić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.