meriglaisa
Ingrian

Meriglaisa.
Etymology
From meri (“sea”) + glaisa (“bulrush”). Akin to Finnish merikaisla.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmeriˌɡlɑi̯sɑ/, [ˈme̞riˌɡɫɑi̯s̠]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmeriˌɡlɑi̯sɑ/, [ˈme̞riˌɡ̊ɫɑi̯ʒ̥ɑ]
- Rhymes: -ɑi̯s, -ɑi̯sɑ
- Hyphenation: me‧ri‧glai‧sa
Declension
| Declension of meriglaisa (type 3/kana, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | meriglaisa | meriglaisat |
| genitive | meriglaisan | meriglaisoin |
| partitive | meriglaisaa | meriglaisoja |
| illative | meriglaisaa | meriglaisoi |
| inessive | meriglaisaas | meriglaisois |
| elative | meriglaisast | meriglaisoist |
| allative | meriglaisalle | meriglaisoille |
| adessive | meriglaisaal | meriglaisoil |
| ablative | meriglaisalt | meriglaisoilt |
| translative | meriglaisaks | meriglaisoiks |
| essive | meriglaisanna, meriglaisaan | meriglaisoinna, meriglaisoin |
| exessive1) | meriglaisant | meriglaisoint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 175
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.