meie
Estonian
Etymology
From Proto-Finnic *meiden, the genitive of Proto-Finnic *mek, which has become the nominative.
Declension
| Declension of meie | ||||
|---|---|---|---|---|
| 1st person | singular | plural | ||
| long | short | long | short | |
| nominative | mina | ma | meie | me |
| genitive | minu | mu | meie | me |
| partitive | mind | meid | ||
| illative | minusse | musse | meisse | |
| inessive | minus | mus | meis | |
| elative | minust | must | meist | |
| allative | minule | mulle | meile | |
| adessive | minul | mul | meil | |
| ablative | minult | mult | meilt | |
| translative | minuks | – | meieks | meiks |
| terminative | minuni | – | meieni | – |
| essive | minuna | – | meiena | – |
| abessive | minuta | – | meieta | – |
| comitative | minuga | muga | meiega | – |
Hunsrik
Latin
Portuguese
Verb
meie
- inflection of mear:
- first/third-person singular present subjunctive
- third-person singular imperative
West Frisian
Etymology
From Old Frisian muga, from Proto-West Germanic *magan, from Proto-Germanic *maganą, ultimately from Proto-Indo-European *(me)mógʰe.
Inflection
| Strong class 1 | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | meie | |||
| 3rd singular past | mocht | |||
| past participle | mocht | |||
| infinitive | meie | |||
| long infinitive | meien | |||
| gerund | meien n | |||
| auxiliary | hawwe | |||
| indicative | present tense | past tense | ||
| 1st singular | mei | mocht | ||
| 2nd singular | meist | mochtst | ||
| 3rd singular | meit | mocht | ||
| plural | meie | mochten | ||
| imperative | mei | |||
| participles | meiend | mocht | ||
Further reading
- “meie (II)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.